قبل از وداع با این زندگی دنیوی،
دلم می‌خواهد به ژاپن سفر کنم ، تا بتوانم در میان انبوه درختان گیلاس که تازه شکوفه زده اند محبوس بمانم.
هنگامی‌که آدمی‌خیره به آنها به فکر فرو می‌رود، گویی احساسی همانند سراییدن چند بیت شعر برای معشوق در او فوران می‌کند
همانقدر زیبا و آغشته به عشق
همانقدر لطیف
همانقدر نرم و فریبنده
تا کنون شخصی توانسته چنین ملیح در زندگی تان بدرخشد؟
تا کنون شخصی توانسته چنین نازک اندام ، سماع کنان ،در رودخانه وجودتان فرود بیاید؟
اگر روزی روزگاری قلبتان خواهان منسوب کردن این ظرافت و ملاحت به فردی شد
به هوش باشید
مانند آنها بودن ، مسئولیت خطیریست
چرا که اگر شخصی می‌خواهد نقش شکوفه‌های گیلاس را در حیات شما ایفا کند
قبل از هر چیز ،باید بهار را به زندگی تان بیاورد...
میم.سین